Engels Fonetisch Alfabet: Symbolen en voorbeelden

  • Door
  • Gepubliceerd
  • Geüpdatet
  • 6 minuten gelezen

Het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) is een gestandaardiseerd fonetisch notatiesysteem dat de klanken van gesproken taal weergeeft. Het werd ontwikkeld om de klanken van alle menselijke talen nauwkeurig te transcriberen, waardoor taalkundigen, taalleerders en spraakdeskundigen spraakklanken nauwkeurig kunnen beschrijven en analyseren. Het IPA gebruikt een set symbolen om individuele klanken, fonemen genaamd, weer te geven waaruit woorden en talen bestaan.

Tijdens onze cursussen bij English Al Fresco proberen we je te helpen je uitspraak te verbeteren door middel van gesprekken met moedertaalsprekers. Hier is een tabel met een uitsplitsing van het Engelse fonetische alfabet met IPA-voorbeelden.

IPA-symbool Woord Voorbeeld
/iː/ "biet"
/ɪ/ "bit"
/eɪ/ "bakken"
/ɛ/ "inzet"
/æ/ "vleermuis"
/ɑː/ "auto"
/ɔː/ "gevangen"
/ʊ/ "zetten"
/uː/ "boot"
/ʌ/ "maar"
/oʊ/ "boot"
IPA-symbool Woord Voorbeeld
Tweeklanken  
/aɪ/ "rijden"
/aʊ/ "huis"
/ɔɪ/ "munt"
/eə/ "zorg"
/ɪə/ "oor"
/ʊə/ "genezen"
IPA-symbool Woord Voorbeeld
Stopt  
/p/ "pat"
/b/ "vleermuis"
/t/ "tap"
/d/ "hond"
/k/ "cat"
/g/ "geit"
IPA-symbool Woord Voorbeeld
Fricatieven  
/f/ "fan"
/v/ "van"
/θ/ "denken"
/ð/ "dit"
/s/ "sip"
/z/ "zip"
/ʃ/ "schoen"
/ʒ/ "maat"
IPA-symbool Woord Voorbeeld
Affricaten  
/tʃ/ "kerk"
/dʒ/ "rechter"
IPA-symbool Woord Voorbeeld
Neus  
/m/ "man"
/n/ "nee"
/ŋ/ "zingen"
IPA-symbool Woord Voorbeeld
Vloeistoffen  
/l/ "lip"
/r/ "rood"
IPA-symbool Woord Voorbeeld
Glijders  
/j/ "ja"
/w/ "nat"

Hier volgt een uitleg van enkele belangrijke categorieën binnen het IPA, samen met voorbeelden van de symbolen en de bijbehorende woordvoorbeelden:

Klinkers:

Klinkers zijn spraakklanken die zonder noemenswaardige vernauwing of afsluiting in het spraakkanaal worden geproduceerd. Ze vormen de kern van lettergrepen in woorden.

  • /iː/ als in "beet"
  • /æ/ als in "kat"
  • /ɑː/ als in "vader"
  • /ʌ/ als in "kopje"
  • /eɪ/ als in "dag"
  • /ɔː/ als in "wet"
  • /uː/ als in "blauw"
  • /oʊ/ als in "gaan"

Tweeklanken:

Tweeklanken zijn combinaties van twee klinkers binnen dezelfde lettergreep.

  • /aɪ/ als in "tijd"
  • /aʊ/ als in "hoe"
  • /ɔɪ/ als in "jongen"
  • /eə/ als in "paar"
  • /ɪə/ als in "dichtbij"

Medeklinkers:

Consonanten zijn spraakklanken die geproduceerd worden door de luchtstroom van het spraakkanaal te belemmeren of te vernauwen.

  • /p/ als in "pat"
  • /b/ als in "bat"
  • /t/ als in "tap"
  • /d/ als in "hond"
  • /k/ als in "kat"
  • /g/ als in "geit"
  • /f/ als in "fan"
  • /v/ als in "van"
  • /θ/ als in "denken"
  • /ð/ als in "dit"
  • /s/ als in "sip"
  • /z/ als in "zip"
  • /ʃ/ als in "zij"
  • /ʒ/ als in "maat"
  • /tʃ/ als in "kerk"
  • /dʒ/ als in "rechter"
  • /m/ als in "man"
  • /n/ als in "nee"
  • /ŋ/ als in "sing"
  • /l/ als in "lip"
  • /r/ als in "rood
  • /j/ als in "ja"
  • /w/ als in "nat"

Nasals, vloeistoffen en glijmiddelen:

Nasalen (geluiden geproduceerd met een verlaagd zacht gehemelte), vloeistoffen (geluiden met een gedeeltelijke vernauwing in de mond) en glijgeluiden (geluiden met een geleidelijke overgang van de ene klank naar de andere) maken de reeks medeklinkerklanken compleet.

Denk eraan:

  • De symbolen zijn ingesloten door schuine strepen (/ /) in de IPA-notatie.
  • De vierkante haakjes [ ] worden vaak gebruikt om fonetische transcripties van woorden in te sluiten, die gebaseerd zijn op de werkelijke uitspraak in plaats van gestandaardiseerde woordenboekspellingen.
  • Het IPA is ontworpen om klanken uit elke taal weer te geven, dus sommige symbolen bestaan mogelijk niet in bepaalde talen.

Onthoud dat de uitspraak kan variëren tussen verschillende accenten en dialecten, dus hoewel het IPA een waardevolle referentie is, kunnen er variaties zijn in de daadwerkelijk geproduceerde klanken.

Het Britse fonetische alfabet, ook bekend als het Britse fonetische alfabet of het fonetische alfabet van de NAVO, verschilt niet van het standaard Internationale Fonetische Alfabet (IPA) dat wordt gebruikt om spraakklanken te transcriberen. Het is echter belangrijk op te merken dat het Britse fonetische alfabet en het IPA verschillende doelen dienen en in verschillende contexten worden gebruikt.

1. Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA)

Het IPA is een uitgebreid systeem van symbolen om spraakklanken op een gestandaardiseerde manier weer te geven. Het omvat een breed scala aan spraakklanken in talen over de hele wereld. Taalkundigen, taalleerders en professionals gebruiken het IPA om de precieze uitspraak van woorden te transcriberen en om de fonetische eigenschappen van verschillende talen te analyseren.

2. UK Fonetisch Alfabet (NATO Fonetisch Alfabet)

Het fonetische alfabet van het Verenigd Koninkrijk, ook bekend als het fonetische alfabet van de NAVO, is een reeks codewoorden die worden gebruikt om woorden of berichten te spellen via radio- of telefooncommunicatie. Het is ontworpen om duidelijke en ondubbelzinnige communicatie te garanderen, vooral in situaties waar er problemen kunnen zijn met vervorming, interferentie of het verkeerd begrijpen van afzonderlijke letters. Elke letter van het Engelse alfabet krijgt een specifiek woord toegewezen in het fonetische alfabet van het Verenigd Koninkrijk om te helpen bij het spellen van woorden.

Bijvoorbeeld, in plaats van "B" te zeggen als "bee", gebruikt het Britse fonetische alfabet het woord "Bravo". Dit kan verwarring helpen voorkomen, aangezien letters met dezelfde klank zoals "B" en "D" gemakkelijk verward kunnen worden over de telefoon of radio.

Hier zijn enkele voorbeelden van het fonetische alfabet van het Verenigd Koninkrijk:

  • A: Alfa
  • B: Bravo
  • C: Charlie
  • D: Delta
  • E: Echo
  • F: Foxtrot
  • G: Golf
  • H: Hotel
  • I: India
  • J: Julia
  • K: Kilo
  • L: Lima
  • M: Mike
  • N: november
  • O: Oscar
  • P: Papa
  • V: Quebec
  • R: Romeo
  • S: Sierra
  • T: Tango
  • U: Uniform
  • V: Overwinnaar
  • W: Whisky
  • X: röntgenfoto
  • Y: Yankee
  • Z: Zoeloe

Samengevat wordt het Britse fonetische alfabet gebruikt voor duidelijke spelling in communicatiecontexten, terwijl het IPA wordt gebruikt voor nauwkeurige fonetische transcriptie en analyse van spraakklanken in verschillende talen.

Engelse fonetiek is de studie van de klanken die in de Engelse taal worden gebruikt, hoe ze worden geproduceerd en hoe ze worden waargenomen. Het is een vakgebied van de taalkunde dat zich richt op het begrijpen van de spraakklanken en hun patronen in het Engels, evenals de manieren waarop deze klanken op elkaar inwerken in spraak.

Hier zijn enkele belangrijke begrippen en symbolen die in de Engelse fonetiek worden gebruikt:

1. Fonemen

Fonemen zijn de kleinste onderscheidende klankeenheden in een taal. Het zijn de basisbouwstenen die de betekenis van woorden bepalen. Bijvoorbeeld, de klanken /p/ en /b/ in "pat" en "bat" vertegenwoordigen verschillende fonemen, omdat ze de betekenis van het woord kunnen veranderen.

2. Allofonen

Allofonen zijn variaties van een foneem die de betekenis van een woord niet veranderen. Ze kunnen verschillen op basis van factoren zoals accent, dialect of omgevingsgeluiden. De /p/ klank in "pat" kan bijvoorbeeld iets anders worden uitgesproken in verschillende Engelse accenten.

3. Klinkers en medeklinkers

Het Engels kent verschillende klinkers en medeklinkers. Klinkers worden geproduceerd zonder significante vernauwing in het spraakkanaal, terwijl medeklinkers een vorm van vernauwing of afsluiting hebben. Klinkers worden meestal gekenmerkt door hun positie in de mond (hoog, midden, laag) en door het feit of de lippen rond of onrond zijn.

4. IPA-symbolen voor Engelse klanken

Het Internationaal Fonetisch Alfabet (IPA) gebruikt een set symbolen om de verschillende klanken van het Engels weer te geven.

Op Engels Al Fresco We helpen je graag met al je vragen over het fonetisch alfabet en taal en geven ook veel fonetische voorbeelden zodat je het beter begrijpt. Bekijk onze cursussen.